"Yalnız simitten, sabahın o leziz, insan icadı yemişinden söz açmalıydım. Ama ne yaparsın, çaya kıyamadım. Simidin yanında o da ikinci planda kalıyor ama dostlukları da samimi bir dostluktur. Hiçbir kahvaltı simitle çayın yerini tutamaz."
Sait Faik,Havuz Başı
***
"Durdum. bir ağaca yaslandım. ağaç rüzgardan sallanıyor. ayın on beşi değil ama, yine kocaman bir ay, caddenin kocaman ampülünden kararmış madeni bir ışıkla bakıyor. içimi deliyor sokak köpeğinin güzel gözleri, mahzunluğu, açlığı... ah, bir simit olsaydı cebimde! otursaydım şu ıslak çimenlerin üstüne, köpeğin yanına, "ulan" deseydim, "koca herif, şu dünyada bir sen, bir de ben varız, bir de na, şu kısa adımlarla yürüyen herif, bir de ay, bir de na, şu geçen otomobil. n’apalım şimdi? aya bakıp şiir yazamayız. otomobili durdurtup binemeyiz. şu herife yetişemeyiz. yapacağımız bir şey var. oturup seninle şu simidi paylaşalım."
Sait Faik, Bir Sarhoşluk
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder