Salı, Mayıs 15, 2007

Anne ve mutfak


"mutfak her zaman olduğu gibi loştu. Ocağın üstünde porselen demliğin içinde demlenen çayın kokusu çevreyi sarmıştı." Annenin mutfağından uzaklaşalı uzun yıllar geçmiştir oysa, yaşadığı zamanın gerçekliğine döner tekrar, "içine girdiğim dünya hiçbir zaman gerçekten verilmemişti bana. Annemin mutfağındaki o sonsuz sevgi hiçbir zaman gerçekten verilmemişti bana. Annemin mutfağındaki o sonsuz sevgi ve eli açıklık yoktu burada. Bir yabancıydım sanki. Bir süs. Bir gün bir mahkeme sonrası geldiğim gibi hızla çıktım o dünyadan. Küçük mutfak, duvara astığım at nalı; fotoğraflarım, her şey geride kalmıştı."

Nazlı Eray- 'Ekmek Arası Rüya'

2 yorum:

Bir Porsiyon Öykü dedi ki...

Küçük bir paragraf, benim nicedir duyduğum duyguları bu kadar net ve açık anlatabilirdi!

Nazlı Eray benim için hiçbir zaman hani hep sevdiğimiz ''su gibi'' okunan yazarlardan biri olamamıştı, özellikle İmparator Çay Bahçesi'nden beri, ama bu paragrah beni bir kere daha düşündürdü.

Paylaştığın için ne kadar mutlu oldum bilemezsin,

Sevgiler,

Sunthing Special dedi ki...

:)